بازگشت

زمان مطالعه : ۷ دقیقه و ۱۱ ثانیه

جراحی غده پاروتید یا غدد بزاقی

SalivaryGlands%DA%A9%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%20%D8%A7%D9%93%D9%82%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87.png

آنچه می‌خوانید :



جراحی غده پاروتید یا غدد بزاقی( Salivary gland )


کاربرد جراحی پاروتیدکتومی یا همان جراحی خارج کردن غده پاروتید به منظور درمان سرطان این غدد می باشد. خوشبختانه طیف 80 درصدی تومور های غدد بزاقی در دسته خوش خیم بوده و 20 درصد آن ها هم حالت بدخیم دارند. غده های پاروتید به تعداد یک جفت در دو سمت صورت قرار دارند و در فرایند ترشح بزاق نقش خود را ایفا می کنند. البته این جراحی صرفا به سرطان این غده ها محدود نمی شود و ممکن است به منظور رفع انسداد این غدد و البته رفع عفونت این غدد بکار بروند. در این مطلب قصد داریم درباره صفر تا صد جراحی غدد بزاقی برای شما توضیحات کاملی را ارائه کنیم.

می توانید سوالات خود را در پایان همین مقاله از دکتر کیوان آقازاده بپرسید.



پاروتیدکتومی سطحی 


یکی از انواع فرایند های جراحی غده بزاقی پاروتیدکتومی سطحی می باشد. در این نوع روش جراحی متخصص اقدام به خارج کردن بخش خارجی غده پاروتید می کند. این فرایند به کمک یک جراحت به طول گوش تا گردن شروع می شود. از این طریق امکان دسترسی به غدد پاروتید فراهم می شود. مزیت این روش این است که پزشک کاری با عصب سطحی صورت ندارد. در این صورت نگرانی از بابت از کار افتادن عصب و به دنبال آن حرکت نکردن صورت نخواهد بود. 


پاروتیدکتومی کامل 

در این فرایند جراحی نیاز است که یک جراحت از گوش تا گردن صورت گیرد. به این منظور امکان دسترسی و خارج کردن غده پاروتید فراهم می شود. البته وابسته به محلی که تومور واقع شده است شاید نیاز باشد که اعصاب صورت و بافت های دیگر را هم برداشت. به همین دلیل احتمال اینکه بعد از جراحی و برداشتن عصب امکان حرکت کردن مختل شود وجود دارد. ممکن است سلول های سرطانی به غده های لنفاوی هم نفوذ کنند. همچنین احتمال دارد که این غده ها در ادامه سرطانی شوند. در این صورت گره های لنفاوی هم ممکن است که خارج بشوند. در این صورت نام این عمل جراحی لنفادنکتومی می باشد. در ادامه درباره آمادگی قبل از جراحی غده بزاقی هم برای شما صحبت خواهیم کرد. 




جراحی غدد پاروتید یا غدد بزاقی و آمادگی های قبل آن 


کته دارای اهمیتی که در این باره باید بدانید این است که مزایا و البته خطرات این جراحی (غدد پاروتید یا غدد بزاقی )باید به شما گوشزد شوند. می توانید پیش از شروع فرایند جراحی تمامی سوالاتی که درباره آن دارید را از پزشک متخصص بپرسید و با دید باز و اطلاعات کامل پا به اتاق عمل بگذارید. مهم ترین سوالاتی که ممکن است افراد پیش از این عمل جراحی داشته باشند به شرح زیرند:

1-ایا احتمالا سرطانی شدن غده پاروتید من وجود دارد؟

2-آیا با جراحی این مشکل کاملا حل می شود یا احتمال عود مجدد آن وجود دارد؟

3-مهم ترین عوارضی که بعد از این عمل جراحی ممکن است من را تهدید کنند کدامند؟ 

4-درصورتی که عصب صورت من دچار آسیب دیدگی بشود چه خطراتی من را تهدید می کنند؟ 

5-چه زمانی نیاز است که برای چکاپ بعد از عمل اقدام کنم؟ 

6-مهم ترین مواد غذایی که نیاز است بعد از جراحی مصرف کنم کدامند؟ 

7-مدت زمانی که نیاز است در خانه بمانم و استراحت کنم چقدر است؟


درصورتی که قصد دارید در جلسه مشاوره قبل از عمل شرکت کنید درباره دارو هایی که مصرف می کنید و یا کلا سابقه پزشکی خود با پزشک صحبت کنید. اگر از آن دسته از افرادی هستید که از دارو های رقیق کننده خون استفاده می کنید این مورد را نزد پزشک مطرح کنید. از جمله این دارو ها می توان به آسپرین اشاره کرد. چرا که درصورت مصرف این دارو ها ممکن است خونریزی در فرایند جراحی شدید شود.


اگر مکمل های گیاهی مصرف می کنید هم باید به دکتر این موضوع را اطلاع دهید. نکته دارای اهمیت دیگر عدم مصرف دخانیات و یا مشروبات الکلی می باشد. البته که این مورد تنها محدود به جراحی پاروتید نمی باشد و درباره هر عمل جراحی باید از تاثیر مخرب الکل و سیگار بر روند بهبودی خبر داشته باشید. شیو کردن گونه و صورت هم مورد مهم دیگری است که پیش از عمل باید از سوی شما عملی شود. دوش گرفتن و نیز عدم استفاده از وسایل ارایشی و بهداشتی هم آخرین موردی است که باید در این بخش خدمت شما ذکر کنیم. 





جراحی غدد پاروتید یا غدد بزاقی و اثرات جانبی آن 

نکته مهمی که برای روز های بعد از عمل جراحی غدد پاروتید یا غدد بزاقی باید بدانید این است که جای بخیه باید با آب و صابون شست و شو داده شود. بهتر است که به سراغ استفاده از الکل و یا هیدروژن پراکسید نروید. چرا که در روند بهبودی زخم اختلال ایجاد می کند. شاید بعد از این عمل جراحی قدری احساس خستگی داشته باشید که اصلا نگران کننده نیست. احساس کرختی در اندام های شما هم بدلیل تاثیر دارو های بیهوشی ممکن است بروز کند.


از طرف دیگر حالت تهوع را هم به اثرات جانبی این عمل جراحی باید افزود. نکته دیگر احتمال بروز تورم و کبودی و البته سخت شدن اطراف زخم می باشد که حالت موقتی دارند. شاید با گذشت سه هفته بعد از عمل سختی اطراف جراحت ایجاد شده به حداکثر خود برسد. اما با گذشت دو تا سه ماه بعد از عمل جراحی دیگر خبری از این سختی نخواهد بود. اگر از هفته سوم به بعد به سراغ ماساژ زخم بروید خواهید دید که زخم سریع تر بهبود پیدا می کند.


جراحی غدد پاروتید یا غدد بزاقی و مدت زمان بهبودی آن 


بسیاری از افراد درباره این موضوع سوال دارند که چقدر طول می کشد تا بهبودی کامل حاصل شود؟ این مدت زمان به نوع عمل و یا وضعیتی که از نظر جسمانی دارید بستگی دارد. افراد جوان بدلیل برخورداری از قوای جوانی ممکن است خیلی راحت این دوران را پشت سر بگذارند. اما ضعف هایی که افراد مسن دارند ممکن است مانع از بهبودی زود هنگام این زخم ها بشوند. ضمن اینکه مدت زمانی که در بیمارستان قرار است بمانید هم متغیر است.


این مدت زمان بین 1 تا 6 روز متغیر است. بعد از گذشت دو تا چهار هفته بعد از این عمل جراحی (غدد پاروتید یا بزاقی) می توانید به سر کار خود بازگردید و فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید. احتمالا شاهد اسکار هم کم و بیش خواهید بود. اگر جراحی پاروتید را تجربه کرده اید دست کم تا دو هفته قبل از عمل نباید به سراغ فعالیت های سنگین بروید. مسافرت های هوایی هم از موارد خطرساز بعد از جراحی هستند. رعایت مراقبتی همانطور که کمی قبل تر گفته شد سبب بهبود وضعیت شما بعد از عمل می شود.



آیا جراحی غدد پاروتید یا غدد بزاقی خطری هم دارد؟ 


این عمل جراحی (جراحی غدد پاروتید یا بزاقی ) مانند سایر فرایند های جراحی ممکن است خطرات خودش را داشته باشد. این خطرات وابسته به مهارت جراح کمتر و کمتر می شوند. مهم ترین این خطرات را می توان موارد زیر دانست:


+آسیب دیدن ساختار های عصبی صورت و احتمالا فلج شدن صورت 

+احساس درد هنگامی که لقمه غذا را می جوید. البته هرچه بیشتر لقمه غذا را می جویید این درد کمتر می شود. +بروز سندروم فری. در این عارضه ممکن است فرد هنگام غذا خوردن و یا حتی فکر کردن به خوردن غذا روی گونه های خود تعریق را تجربه کند. 

+ازبین رفتن حس درگوش و یا صورت 

+ماندگاری جای زخم یا همان اسکار 

+بروز ورم در ساختار های تنفسی از جمله مجاری آن 

+ممکن است از محل عمل جراحی بزاق ترشح شود. 

+ترشح مواد عفونی و یا خونریزی



نکته ای که باید خدمت شما ذکر شود این است که طیف وسیعی از مواردی که در لیست بالا ذکر شد حالت نادر دارند.

چه بسا به صورت موقتی بروز کنند. باز هم می گوییم که درصورت انتخاب جراح کاربلد احتمال بروز هریک از موارد بالا به صفر نزدیک می شود. اگر دستورالعمل های قبل و بعد از عمل جراحی را عملی کنید و جراح کاربلدی را انتخاب جای نگرانی زیادی درباره عوارض این عمل نخواهد بود.


عمل جراحی غدد پاروتید یا غدد بزاقی و هزینه آن 


جراحی غدد پاروتید یا غدد بزاقی تحت فکی فرایندی است که هزینه آن وابسته به برخی فاکتور ها تعیین می شود. برای نمونه نوع عمل و البته توموری که قرار است برداشته شود از مهم ترین این موارد هستند. همچنین باید نوع بیمه ای که هزینه های شما را پوشش می دهد هم اشاره کرد. برای نمونه بیمه تکمیلی بخش زیادی از هزینه های شما را تقبل می کند.

سابقه پزشک و البته هزینه های مربوط به بیمارستان و درانتها هزینه دارو ها را به مواردی که در تعیین کلی این عمل جراحی نقش دارند باید افزود. البته که باارزش تر از تمامی مواردی که در تعیین هزینه این عمل نقش دارند سلامتی شماست.



زمان بهبودی جراحی غدد پاروتید چقدر است؟


مدت زمان بهبودی شما به پیچیدگی عمل جراحیتان بستگی دارد. بهبودی معمولاً چند هفته طول می‌کشد. اکثر افراد پس از یک ماه به فعالیت‌های عادی خود باز می‌گردند. بی‌حسی و ضعف صورت ممکن است تا چند ماه تا یک سال زمان برای بهبودی نیاز داشته باشد.




سخن آخر


در این مطلب درباره صفر تا صد عمل جراحی غدد پاروتید یا غدد بزاقی برای شما صحبت کردیم. دانستید که تومور هایی که این غده ها را درگیر می کنند در بسیاری از موارد حالت سرطانی ندارند. به همین دلیل بهتر است قبل از خطرناک شدن این تومور ها و سرطانی شدن این تومور ها از پیشرفت آن ها جلوگیری کرد و با عمل جراحی غدد پاروتید برای همیشه از شر آن ها خلاص شد. امیدواریم به کمک این مطلب درباره کل فرایند جراحی غدد پاروتید یا غدد بزاقی و هرآنچه که باید درباره آن بدانید اطلاعات کاملی را بدست آورده باشید. 


سوال هات خود در مورد سرطان زبان را پایین همین مقاله از دکتر کیوان آقازاده بپرسید.


منابع:

www.mskcc.org

www.hopkinsmedicine.org

my.clevelandclinic.org

این مقاله صرفا جهت اطلاع و آگاهی شما عزیزان تهیه شده است ،لطفا برای اقدامات درمانی و تصمیم گیری به پزشک متخصص مراجعه کنید.

مقالات پیشنهادی