عمل جراحی استخوانچه گوش ( جراحی استاپدکتومی ) ❤️ + هزینه

استخوانچه‌های گوش نقش مهمی در انتقال امواج صوتی به حلزون گوش ایفا می‌کنند. هرگونه آسیب به این استخوانچه‌ها می‌تواند منجر به کاهش شنوایی و مشکلات شنوایی متعددی شود. عمل جراحی استخوانچه گوش یکی از روش‌های تخصصی در حوزه گوش، حلق و بینی است که با هدف ترمیم، جایگزینی یا تقویت این ساختارهای میکروسکوپی انجام می‌شود. آشنایی با علت‌های آسیب‌دیدگی، مراحل تشخیص و مراقبت‌های پس از عمل می‌تواند به پیشگیری از عوارض و موفقیت بیشتر جراحی کمک کند.

.دکتر کیوان آقازاده دوران تخصص را در سال ۱۳۹۰ با به دست آوردن رتبه یک آزمون بورد(دانشنامه تخصصی)کشور به پایان رساند.دکتر آقازاده از سال ۱۳۹۰ به عنوان هیات علمی در مرکز آموزشی بیمارستان امیراعلم مشغول به کار گردید که حاصل آن هزاران عمل جراحی موفق و تعداد زیادی مقالات پژوهشی بین المللی و تربیت صدها رزیدنت تخصصی بوده است.

دکتر در حال حاضر حائز رتبه دانشیاری دانشگاه علوم پزشکی تهران و فلوشیپ فوق تخصصی جراحی های سر و گردن می باشد.برای دریافت نوبت از دکتر آقازاده به صفحه اصلی وبسایت مراجعه کنید.

در ادامه به عمل جراحی استخوانچه گوش ( جراحی استاپدکتومی ) می پردازیم .

معرفی ساختار استخوانچه‌های گوش

استخوانچه‌های گوش از سه استخوان کوچک و در عین حال بسیار مهم به نام‌های چکشی (مطرقه)، سندانی و رکابی تشکیل شده‌اند. این استخوانچه‌ها در پشت پرده گوش قرار گرفته و رابط میان ارتعاشات صوتی پرده گوش با حلزون گوش هستند. وضعیت و مکان قرارگیری آن‌ها به شکلی است که امواج صوتی را با دقت و کارایی بالا انتقال می‌دهند. هر یک از این استخوانچه‌ها نقش خاصی در فرایند شنوایی ایفا می‌کنند و وجود هرگونه اختلال در آن‌ها می‌تواند به کاهش شنوایی منجر شود.

از منظر ساختاری، چکشی (مطرقه) اولین استخوانچه است که به پرده گوش متصل می‌شود، سندانی به عنوان استخوان میانی عمل می‌کند و رکابی کوچک‌ترین استخوان بدن انسان است که امواج صوتی را به مایع داخل حلزون گوش منتقل می‌کند. شناخت دقیق این ساختار و توجه به سلامت آن برای افرادی که با مشکلات شنوایی مواجه‌اند، نقشی کلیدی در انتخاب روش‌های درمانی مناسب دارد. در جراحی استخوانچه گوش، متخصصان اغلب بر ترمیم یا جایگزینی این استخوانچه‌ها تمرکز می‌کنند تا توان شنوایی بیمار تا حد ممکن به حالت طبیعی نزدیک شود.

علل آسیب‌دیدگی استخوانچه گوش

آسیب‌دیدگی استخوانچه‌های گوش ممکن است در نتیجه عوامل متعددی از جمله عفونت‌های مکرر یا شدید گوش میانی (اوتیت مدیا)، ضربه‌های ناگهانی یا مداوم به سر و ورود اجسام خارجی به کانال گوش رخ دهد. همچنین، بیماری‌هایی مانند کلستئاتوم می‌توانند ساختار این استخوانچه‌های حساس را تحت تأثیر قرار داده و موجب سایش یا تخریب آن‌ها شوند. در برخی موارد، عمل‌های جراحی پیشین که به هر دلیل روی گوش انجام گرفته‌اند نیز ممکن است به آسیب جزئی یا کلی این سه استخوانچه منجر شوند.

عامل دیگر مؤثر در آسیب‌دیدگی استخوانچه گوش، مشکلات مادرزادی است که سبب رشد نامناسب یا تغییر شکل استخوانچه‌ها می‌شود. علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض صداهای بسیار بلند و طولانی‌مدت نیز می‌تواند تأثیر منفی بر ساختمان گوش میانی و به ویژه استخوانچه‌ها داشته باشد. شناسایی دقیق علل بروز این گونه آسیب‌ها به پزشکان کمک می‌کند تا بهترین روش‌های پیشگیری و درمان—from روش‌های محافظتی و دارویی گرفته تا جراحی‌های ترمیمی—را برای بهبود کیفیت شنوایی بیماران پیشنهاد دهند.

انواع جراحی‌های استخوانچه گوش

جراحی استخوانچه گوش زیرمجموعه‌ای از عمل‌های ترمیمی در حوزه گوش است که بسته به نوع و شدت آسیب، روش‌های متفاوتی را در بر می‌گیرد. یکی از رایج‌ترین روش‌ها، جایگزینی یا ترمیم یکی از استخوانچه‌ها با استفاده از پروتزهای مخصوص است. این پروتزها از موادی ساخته می‌شوند که با محیط گوش سازگاری دارند و به انتقال مجدد امواج صوتی به حلزون گوش کمک می‌کنند. در برخی موارد، پزشکان با بهره‌گیری از تکنیک‌های میکروسکوپی و ابزارهای ظریف به ترمیم یا پیوند بخش آسیب‌دیده استخوانچه گوش اقدام می‌کنند.

از دیگر روش‌های جراحی می‌توان به برداشتن بافت‌های اضافی یا التهابی، مانند کلستئاتوم، اشاره کرد که ممکن است استخوانچه‌ها را تخریب کند. اگر استخوانچه‌ها بیش از حد آسیب دیده باشند، جراحی پیچیده‌تری برای بازسازی ساختار گوش میانی لازم است. هدف همه این روش‌ها، بهبود قابلیت ارتعاش استخوانچه‌ها و در نتیجه ارتقای کیفیت شنوایی بیمار است. انتخاب روش مناسب به عوامل مختلفی همچون شدت ضایعه، سن بیمار و وضعیت کلی سلامت او بستگی دارد.

به نقل از سایت https://sunnybrook.ca

Procedure

This operation is often also performed at the same time as a tympanoplasty. It can also be performed on its own. If it is done during a tympanoplasty, the ossicles are examined and the reconstruction is performed either with reshaping/reposition of the patient's existing bones or using prosthetic bones (TORP: total ossicular replacement prosthesis or PORP: partial ossicular replacement prosthesis; e.g. of PORP is right diagram). If the operation is done on its own, the approach to the middle ear is the same as a tympanoplasty, either going through the ear canal via a small superior incision (endaural) or behind the ear (post-auricular). The surgeon then lifts up the intact ear drum to enter the middle ear

روش جراحی  

این عمل اغلب به طور همزمان با جراحی تیمپانوپلاستی (ترمیم پرده گوش) انجام می‌شود، اما می‌تواند به تنهایی نیز انجام شود. اگر این جراحی همراه با تیمپانوپلاستی انجام شود، استخوانچه‌های گوش بررسی شده و بازسازی آن‌ها یا با تغییر شکل/جابجایی استخوان‌های موجود بیمار یا با استفاده از استخوان‌های پروتزی انجام می‌گیرد (TORP: پروتز جایگزین کامل استخوانچه یا PORP: پروتز جایگزین جزئی استخوانچه؛ به عنوان مثال، تصویر سمت راست نشان‌دهنده PORP است). اگر عمل به تنهایی انجام شود، روش دسترسی به گوش میانی همانند تیمپانوپلاستی است؛ به این صورت که یا از طریق کانال گوش با یک برش کوچک در بخش فوقانی (اندائورال) یا از پشت گوش (پست-اوریکولار) انجام می‌شود. در این مرحله، جراح پرده گوش سالم را بلند می‌کند تا به گوش میانی دسترسی پیدا کند. 

بیشتر بخوانید : عمل جراحی ترمیم پرده گوش (جراحی تمپانوپلاستی)

روش‌های تشخیصی پیش از عمل

پیش از انجام جراحی استخوانچه گوش، پزشکان از چندین روش تشخیصی جهت ارزیابی میزان و نوع آسیب بهره می‌برند. یکی از این ابزارها، آزمون شنوایی‌سنجی (ادیومتری) است که وضعیت شنوایی بیمار و توان او در دریافت صداهای مختلف را تعیین می‌کند. علاوه بر آن، انجام تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) یا سی‌تی اسکن (CT Scan) به پزشک در تشخیص دقیق محل ضایعه، شکل استخوانچه‌ها و هرگونه تغییرات بافتی کمک می‌کند.

همچنین معاینات بالینی با استفاده از دستگاه اتوسکوپ و میکروسکوپ گوش برای بررسی وضعیت پرده گوش و گوش میانی اهمیت بالایی دارد. این معاینات عموماً توسط متخصص گوش، حلق و بینی انجام می‌شود تا پیش از هرگونه اقدام جراحی، ارزیابی جامعی از ساختار و کارکرد گوش به دست آید. اطلاعات حاصل از این بررسی‌ها علاوه بر اینکه در تعیین نیاز بیمار به جراحی نقش دارد، در برنامه‌ریزی و طراحی روش مناسب برای درمان نیز استفاده می‌شود.

نقش مراقبت‌های پس از عمل

پس از جراحی استخوانچه گوش، مراقبت‌های پس از عمل اهمیت ویژه‌ای در حفظ نتیجه جراحی و جلوگیری از بروز عفونت یا عوارض بعدی دارد. پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند که بیمار در دوره نقاهت، گوش خود را تا حد امکان خشک نگه دارد تا از نفوذ آب و میکروب‌ها به فضای داخلی جلوگیری شود. استفاده از قطره‌های آنتی‌بیوتیک یا پمادهای ضدعفونی نیز می‌تواند به روند بهبودی کمک کرده و احتمال عفونت را به حداقل برساند.

علاوه بر این، معاینات دوره‌ای نزد پزشک متخصص گوش، حلق و بینی ضروری است تا روند بهبودی بررسی شده و در صورت نیاز، تنظیمات و مراقبت‌های تکمیلی ارائه شود. در برخی موارد، لازم است بیمار از تمرینات خاص گفتاردرمانی یا شنوایی‌درمانی بهره بگیرد تا بازگشت کارایی شنوایی تسریع شود. همچنین باید از وارد شدن هرگونه ضربه یا فشار ناگهانی به گوش خودداری کرد، چرا که می‌تواند باعث آسیب دیدگی مجدد یا اختلال در روند بهبودی شود.

به نقل از سایت https://www.ncbi.nlm.nih.gov/

Indications

Ossiculoplasty is a surgical procedure aimed at restoring the continuity of the ossicular chain and improving hearing in individuals with conductive hearing loss. The primary goal is to enhance the patient's overall hearing, especially for conversational speech, while maintaining realistic expectations since complete closure of the air-bone gap is unlikely, even in the most skilled surgical hands. Maintaining continuity in the ossicular chain is crucial because extended conductive hearing loss can impair language development, cognitive abilities, and learning processes.[22][23] 

Ossiculoplasty has the highest success rate when a patient's perceived hearing improvement matches their better-hearing ear. Special considerations include:

• Bilateral hearing loss
• Considerations in the pediatric population
• Conditions manifesting with congenital conductive hearing loss
• Effects on growth and vice versa
• Higher susceptibility to head trauma and otitis media
• Smaller anatomy [24]

ترجمه متن

استخوانچه‌گذاری (Ossiculoplasty) یک روش جراحی است که با هدف بازسازی پیوستگی زنجیره استخوانچه‌ای و بهبود شنوایی در افرادی با کاهش شنوایی انتقالی انجام می‌شود. هدف اصلی این عمل، ارتقای کلی شنوایی بیمار، به‌ویژه برای مکالمات روزمره است. با این حال، باید انتظارات واقع‌بینانه‌ای داشت، زیرا بسته شدن کامل فاصله هوایی-استخوانی حتی با بهترین مهارت‌های جراحی نیز بعید است. حفظ پیوستگی در زنجیره استخوانچه‌ای از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا کاهش شنوایی انتقالی طولانی‌مدت می‌تواند بر رشد زبانی، توانایی‌های شناختی و فرآیندهای یادگیری تأثیر منفی بگذارد.  

استخوانچه‌گذاری بالاترین میزان موفقیت را زمانی دارد که بهبود شنوایی بیمار با گوش بهتر او مطابقت داشته باشد. برخی از ملاحظات ویژه شامل موارد زیر هستند:  

- کاهش شنوایی دوطرفه  

- ملاحظات مربوط به جمعیت کودکان  

- شرایطی که با کاهش شنوایی انتقالی مادرزادی ظاهر می‌شوند  

- تأثیر جراحی بر رشد و برعکس  

- حساسیت بیشتر به ضربه به سر و عفونت‌های گوش میانی (اوتیت مدیا)  

- آناتومی کوچک‌تر در کودکان

عوارض احتمالی جراحی استخوانچه گوش

هرچند جراحی استخوانچه گوش در بسیاری از موارد موفقیت‌آمیز است، اما مانند هر عمل جراحی دیگری می‌تواند عوارضی را به همراه داشته باشد. یکی از عوارض احتمالی، خونریزی یا ایجاد عفونت در محل عمل است که معمولاً با رعایت نکات بهداشتی و استفاده به‌موقع از آنتی‌بیوتیک‌ها کنترل می‌شود. گاهی اوقات ممکن است بیمار دچار اختلالات موقتی در تعادل شده یا احساس گیجی کوتاه‌مدت را تجربه کند.

از دیگر عوارض احتمالی می‌توان به کاهش شنوایی اشاره کرد که ممکن است موقتی یا در برخی موارد نادر، دائمی باشد. همچنین اگر میزان آسیب داخلی یا ابعاد جراحی گسترده باشد، احتمال نیاز به عمل‌های ترمیمی مجدد وجود دارد. با این حال، رعایت تمامی دستورات پزشک، حضور در معاینات دوره‌ای و توجه به مراقبت‌های پس از عمل می‌تواند تا حد قابل توجهی از بروز این عوارض پیشگیری کرده و در صورت بروز، درمان سریع آن را تسهیل کند.

نقش تغذیه و شیوه زندگی در بهبود جراحی استخوانچه گوش

تغذیه مناسب و شیوه زندگی سالم می‌تواند به طور چشمگیری در تسریع روند بهبودی پس از جراحی استخوانچه گوش مؤثر باشد. مصرف غذاهای سرشار از ویتامین‌های A، C و E و همچنین مواد معدنی مانند روی و آهن به بهبود بافت‌های بدن کمک می‌کند. این مواد مغذی، قدرت سیستم ایمنی را افزایش داده و بدن را در مقابله با عفونت‌ها و التهاب‌ها تقویت می‌کنند. از سوی دیگر، نوشیدن آب کافی نیز برای حفظ رطوبت غشاهای گوش و جلوگیری از کم‌آبی اهمیت دارد.

سبک زندگی سالم شامل استراحت کافی، خواب منظم و دوری از استرس می‌تواند در بهبود شنوایی و کاهش احتمال بروز مجدد علائم مؤثر باشد. همچنین انجام ورزش‌های سبک و منظم، جریان خون را افزایش داده و اکسیژن‌رسانی به سلول‌های بدن را بهبود می‌بخشد. با این حال، از ورزش‌های سنگین یا فعالیت‌هایی که فشار ناگهانی روی گوش وارد می‌کنند، در طول دوره نقاهت باید پرهیز شود تا روند بهبودی بدون اختلال سپری شود.

هزینه‌های جراحی استخوانچه گوش و عوامل تأثیرگذار

هزینه جراحی استخوانچه گوش تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله مهارت و تجربه جراح، نوع بیمارستان (دولتی یا خصوصی) و تجهیزات مورد استفاده در اتاق عمل قرار می‌گیرد. همچنین تکنولوژی‌های جدید و تخصصی در جراحی می‌تواند نقش مهمی در تعیین هزینه داشته باشد. به عنوان مثال، استفاده از میکروسکوپ‌های پیشرفته و پروتزهای خاص، هزینه کل عمل را بالا می‌برد اما در عوض درصد موفقیت درمان و بازگشت شنوایی را افزایش می‌دهد.

علاوه بر این، مراقبت‌های پس از عمل نیز در برآورد هزینه نهایی تأثیرگذار هستند. تعویض پانسمان، تهیه داروهای آنتی‌بیوتیک، آزمایش‌ها و معاینات دوره‌ای همگی جزئی از هزینه‌های جانبی محسوب می‌شوند. بیمه‌های درمانی گاهی بخشی از این هزینه‌ها را پوشش می‌دهند؛ بنابراین مشاوره با شرکت بیمه پیش از انجام عمل می‌تواند از لحاظ مالی برای بیمار مفید باشد و بخشی از بار هزینه را کاهش دهد.

راه‌های پیشگیری از آسیب‌دیدگی استخوانچه گوش

پیشگیری از آسیب‌دیدگی استخوانچه گوش در بسیاری از موارد می‌تواند مانع از نیاز به جراحی شود. یکی از مهم‌ترین راه‌ها، محافظت از گوش در برابر صداهای بلند است؛ استفاده از محافظ گوش در محل‌های پر سر و صدا یا هنگام کار با ابزارهای پرسروصدا می‌تواند آسیب به سیستم شنوایی را به حداقل برساند. همچنین رعایت بهداشت گوش، از جمله پرهیز از وارد کردن اشیای خارجی یا گوش‌پاک‌کن‌های نامناسب به داخل مجرای گوش، در جلوگیری از آسیب‌های احتمالی اثرگذار است.

داشتن سبک زندگی سالم، شامل تغذیه مناسب و ورزش منظم، به سلامت عمومی بدن و سیستم ایمنی کمک می‌کند و می‌تواند مقاومت گوش را در برابر عفونت‌ها یا بیماری‌های رایج افزایش دهد. همچنین مراجعه مرتب به پزشک متخصص گوش، حلق و بینی و پیگیری معاینات دوره‌ای، به‌ویژه برای افرادی که سابقه عفونت گوش یا مشکلات شنوایی دارند، امکان تشخیص زودهنگام و درمان به‌موقع اختلالات شنیداری را فراهم می‌کند.

مقایسه جراحی استخوانچه گوش با سایر روش‌های درمانی

جراحی استخوانچه گوش عموماً برای بیمارانی توصیه می‌شود که دچار اختلال جدی در انتقال صدا و کاهش شنوایی مزمن هستند. این روش در مقایسه با درمان‌های دارویی یا شنوایی‌سنجی، راهکار مستقیمی برای حل ریشه‌ای مشکل ساختاری داخل گوش فراهم می‌کند. در موارد خفیف‌تر یا زمانی که تشخیص دقیق عفونت یا التهاب وجود داشته باشد، درمان دارویی به همراه استفاده از ابزارهای کمک‌شنوایی می‌تواند جایگزین مناسبی برای جراحی باشد.

شایان ذکر است که جراحی ممکن است هزینه و ریسک‌های مختص به خود را داشته باشد، اما برای بیمارانی که از روش‌های دیگر نتیجه مطلوب نگرفته‌اند، این عمل می‌تواند بهبود شنوایی و کیفیت زندگی را به همراه داشته باشد. علاوه بر این، انتخاب روش درمانی مناسب به عوامل گوناگونی از جمله سن، وضعیت عمومی سلامتی بیمار و شدت آسیب‌دیدگی گوش بستگی دارد؛ ازاین‌رو، معاینه دقیق توسط پزشک متخصص و مشاوره پیش از عمل برای اخذ تصمیم صحیح ضروری است.

بیشتر بخوانید : پولیپ بینی چیست + علت | علائم | درمان پولیپ بینی

دکتر کیوان آقازاده دوران تخصص را در سال ۱۳۹۰ با به دست آوردن رتبه یک آزمون بورد(دانشنامه تخصصی)کشور به پایان رساند.دکتر آقازاده از سال ۱۳۹۰ به عنوان هیات علمی در مرکز آموزشی بیمارستان امیراعلم مشغول به کار گردید که حاصل آن هزاران عمل جراحی موفق و تعداد زیادی مقالات پژوهشی بین المللی و تربیت صدها رزیدنت تخصصی بوده است.

دکتر در حال حاضر حائز رتبه دانشیاری دانشگاه علوم پزشکی تهران و فلوشیپ فوق تخصصی جراحی های سر و گردن می باشد.برای دریافت نوبت از دکتر آقازاده به صفحه اصلی وبسایت مراجعه کنید.

سخن آخر

جراحی استخوانچه گوش یا Ossiculoplasty یکی از روش‌های مؤثر برای بهبود شنوایی در افرادی است که به دلیل آسیب‌دیدگی یا عفونت، عملکرد طبیعی استخوانچه‌های گوش خود را از دست داده‌اند. این جراحی با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته و پروتزهای خاص، امکان بازسازی ساختار گوش میانی را فراهم می‌کند. رعایت توصیه‌های پزشک، تغذیه مناسب و پیگیری مراقبت‌های پس از عمل، نقش مهمی در موفقیت این جراحی و تسریع روند بهبودی دارد. انتخاب این روش درمانی باید با مشاوره دقیق و ارزیابی وضعیت بیمار انجام شود.